Toen we bij de Afsluitdijk kwamen ging nét voor ons de brug open om een heleboel boten van het IJsselmeer naar de Waddenzee te laten varen. Dat duurde nogal een tijdje, want daarna wilden er ook heel wat boten precies de andere kant op. We zaten dus wat te kletsen tot de brug eindelijk weer langzaam naar beneden ging.
Opeens verscheen er een brede grijs op het gezicht van mijn broertje.
"Zullen we eens testen hoe hard deze auto nou eigenlijk kan?" zei hij.
Met dat soort activiteiten moet je altijd erg voorzichtig zijn, vind ik, maar wat kan er op de Afsluitdijk nou gebeuren? Er kan geen konijn of ree voor je auto springen, want die zijn daar niet, er staan geen flitskasten, en vooral: de weg vóór ons was helemaal leeg, omdat wij zo'n tijd voor die brug hadden gestaan.
Het leek mij wel een goed plan.
De brug klapte zachtjes dicht, de slagboom ging omhoog en mijn broertje trapte het gas in. Die middag moeten wij het Afsluitdijk-snelheidsrecord hebben aangescherpt, we hebben de héle weg plankgas, 192 km/u gereden!!
Op Schiphol hadden we nog ruimschoots tijd over om in wat winkeltjes te kijken.
2 comments:
Met welke Volvo was dit?
De bruine, de blauwe, de grijze, de rode of weer de grijze?
de grijze!
als het die laatse grijze was dan zouden we nog wel heel wat harder hebben gereden ben ik bang.
Post a Comment