Ballonvaart - filmpje!

Hier een aantal filmbeelden van onze ballonvaart van eind vorige week. Tegen het eind van het filmpje zie je dat we steeds lager gaan vliegen waarna we in een aardappelveldje terecht komen. De man aan de knoppen zorgde dat er nét genoeg hete lucht in de ballon bleef om hem een beetje van de grond te houden, zodat we hem met een aantal mensen naar de weg konden sleuren. Daar hebben we de ballon weer ingepakt en een glaasje champagne gedronken op de goede afloop. Het keiharde geruis dat je steeds tussendoor hoort komt van de gasbrander. Ziehier:

Weblog Joost Doornik

Onlangs hoorde ik van mijn gewaardeerde collega Joost Doornik dat hij ook een weblog was begonnen: dutchpleinairpainter.blogspot.com
Ik heb nog niet veel tijd gehad om het helemaal te lezen, maar het ziet er erg boeiend uit, vooral voor mensen die iets over schilderen willen leren - zoals ik.

Een fraaie buitenstudie van Joost

Bekijk het maar eens even. Deze weblog is vanaf nu ook permanent aanwezig in het rijtje links, hier rechts naast.

Morgen: ballonvaartfilmpje!

Expo

Vandaag begint mijn 'GRONINGER LANDSCHAPPEN'-expositie!
Kom even langs in Oost-Groningen, de koffie staat klaar. Ook morgen en volgend weekend nog te bezoeken.

Hieronder nog één van de schilderijen die je er kunt zien, een schilderijtje van het zogenaamde 'Gele Dijkgat', ook te vinden in die buurt. Eigenlijk klopt het niet helemaal dat je het kunstwerk van iemand anders op een schilderij zet, maar soms gaat het zo.
Klik aan voor een vergroting:

Rutger Hiemstra 2009 - 'Het Gele Dijkgat' - olieverf op paneel - 17 x 28 cm

Foto's ballonvaart

Zoals gezegd hadden we dus een schitterende ballonvaart over Groningen, naar het oosten! Direct na het opstijgen zagen we het Gasunie-gebouw achter de renbaan, en een fantastisch panorama van de stad. Verder op meer daarvan. Je kunt alle foto's aanklikken voor een grotere versie.


De 'piloot' liep nog even de ballon in om wat dingen te checken, wat een mooie foto opleverde. Toen kon de gasbrander aan.

Goede vriend D. kwam nog even langs om ons uit te zwaaien en maakte de twee foto's hieronder:



We stegen direct naar een hoogte van 700 (!) meter. Ik kan je verzekeren: dat is best hoog, als je in zo'n klein mandje zit. Toen we weer rustig naar 300 meter hoogte daalden leek me dat al weer veel veiliger, haha! Maar zo heel hoog hadden we dus een zeer mooi uitzicht op Groningen.





Het Paterswoldse meer:






En het spoor dat we maakten in het aardappelveld:


En tot slot nog een mooie luchtfoto van Groningen:

En klik hier om die foto op groter formaat te zien.
Voor de mensen die hem ECHT GROOT willen hebben (4250 x 1803 pixels, 5.91 MB): stuur even een mailtje naar krabbenvangen {at) gmail.com

Het was weer een fantastische belevenis! Binnenkort filmpjes.

Ballonvaart!

Vandaag was het weer gunstig genoeg om met een ballon omhoog te gaan! We hadden een schitterende vlucht tussen het stadspark in Groningen en een aardappelveld na Hoogezand. Hier alvast een foto, later (morgen of komend weekend) VEEL meer foto's.

Verloren

Op een hek in Engeland hing een briefje:

Parkieten

Ik had al eens gezien dat er in de kinderboerderij hier in de buurt schitterende vogeltjes te bewonderen zijn; parkieten, kanaries, kakatoes en meer waar ik de naam niet van weet. Ik vermoedde dat als er een vogeltje dood ging, die regelrecht in de container gemikt zou worden, en dat beaamde een verzorger toen ik hem daar naar vroeg. Ik stelde voor dat hij me de volgende keer even zou bellen als er weer een vogeltje overleden was. Hij schreef mijn naam en telefoonnummer op een briefje en deed dat in zijn portemonnee. Dat was inmiddels al weer maanden geleden. Ik ging er al van uit dat het briefje kwijt was, maar vorige week én deze week kreeg ik een telefoontje dat hij een dode parkiet voor me had! Zie de foto's hieronder, wat een superschitterende beestjes!
Ik heb ze ingespoten met een conserveermiddel waardoor ze de komende weken helemaal gaan uitdrogen. Daarna zal ik eens proberen er een schilderijtje van te maken.

Groninger Landschap

Nog precies vijf dagen voordat mijn expositie begint! Ik ben hard bezig met het maken van lijsten, het afmaken van schilderijen, het signeren van de schilderijen (wat ik regelmatig vergeet) en dat soort dingen.
Hieronder een van de (ongeveer 25!) nieuwe werkjes die er te zien zijn. Het heet 'Cumulonimbus II', 25 x 50 centimeter (maar met lijst wel zo'n 40 x 65 cm), olieverf op doek, 2009. Klik aan voor een iets grotere versie.

Nieuwe kaasschaaf ontdekt

In de Brugstraat zag ik vandaag een enorme en volgens mij nog niet ontdekte kaasschaaf, ook weer gemaakt door de Grote Onbekende Groninger Kaasschavenmaker.

Berserik

Afgelopen week was ik even in Paterswolde, in het museum 'De Buitenplaats', bij een expositie van werk van Hermanus Berserik. Zeer de moeite waard: nog tot 11 oktober 2009 te bezoeken. Hieronder een paar plaatjes.

Schorpioen

G. belde me op, vanuit de auto.
'He Rutger! We komen net terug uit Frankrijk, en weet je wat we daar voor dieren bij het huis hadden?! Schorpioenen! Ik heb een schorpioen voor je meegenomen!!
En wat ik al vermoedde bleek zo te zijn: hij had een levende schorpioen voor me meegenomen.
Een paar uurtjes later zat G. hier met een biertje aan tafel, en haalde een glazen potje uit zijn tas, met deze springlevende schorpioen er in:



Een schitterend beestje! Zo'n 3 centimeter lang, met twee scharen en een giftige stekel aan zijn staart. Ik heb de volgende dag een klein plastic terrarium voor hem gekocht, daar een bodempje grond in gedaan, met een schuilplaats en een waterbakje, maar ik zat hard na te denken over het grootste probleem: hoe hou ik die schorpioen in leven? Eigenlijk vond ik dat hij beter rustig in Frankrijk had kunnen blijven, maar een gegeven schorpioen ...enz.
Op internet is makkelijk te vinden dat deze kleine schorpioenen (die verder vrij ongevaarlijk zijn - een wespensteek bezorgt je meer pijn) vooral kleine, levende insectjes eten. En dat is nou net het probleem: ik zou het vreselijk vinden om in een tuin een vriendelijk spinnetje op te zoeken en die bij dit kleine monster in te gooien, en daarmee zijn doodvonnis te tekenen. Ik hou er helemaal niet van om beesten dood te moeten maken (voor steekmuggen maak ik regelmatig een uitzondering).
Maar wat dan? Mijn nieuwe huisdier wil vast niet leven op sla en druiven.
Gelukkig kwam vandaag E. langs, die het ook een prachtig diertje vond, en hij wil hem geloof ik wel hebben. Waarschijnlijk heeft hij minder gewetensbezwaren tegen het voeren van een huisschorpioen.
Hij zal het thuis nog even moeten overleggen.

Blauwe dakpannen

Toen ik een klein kereltje was, reden we wel eens met de auto naar het westen om familie te bezoeken. Vlak voordat we daar arriveerden, kwamen we altijd langs huizen met prachtige diepblauw/paarse dakpannen! De ene pan was nog blauwer dan de andere; ik vond het altijd schitterend.


Nu reed ik er vorige week toevallig weer langs, en ik zag dat er één van die huizen te koop was! Voor rond de 200.000 euro kun je in een huis met zulke schitterende pannen wonen!

Soms zie je ook huizen met bijna net-zo-mooie groen-geglazuurde dakpannen, zoals dit ten zuiden van Groningen:

Suikerfabriek

Ik kon het toch niet laten. Ik heb vanavond de camera er weer even bij gepakt, ben op de fiets geklommen en heb tegen zonsondergang nog weer wat foto's van de Suikerunie gemaakt. Nu het nog kan.

De brandblusser hierboven zal niemand meer nodig hebben. Mondriaan zou nog aardig tevreden zijn over die foto! Als je hem even aanklikt, kun je zien dat de muur op de plaats waar de trap zat, aardig vuil geworden is doordat er waarschijnlijk jarenlang fabrieksarbeiders langs naar boven zijn gelopen.



Van één fabriekshal heeft men alvast de wandbekleding weggehaald, zodat je eindelijk eens kunt zien wat daar nou al die tijd in gezeten heeft. Ik vraag me bij dit soort loodsen altijd af waarom ze zo hoog moeten zijn, ik dacht dat er vooral op de vloer veel gebeurde, maar je ziet dat hij werkelijk helemaal volgestouwd zit met machines.

Ik merkte na een tijdje dat de zon opeens precies superfel in een deel van één van de hoogwerkers spiegelde: tijd om eens een paar foto's zwaar onderbelicht en in zwart/wit te maken. Dat geeft vaak wel een fraai effect: de foto wordt er erg donker van, maar het deel dat felverlicht wordt blijft goed zichtbaar. Klik die tweede zwart/wit foto even aan voor een vergroting, die is volgens mij best mooi.

De ruit van de zaak tegenover de Suikerfabriek

Na een poosje attendeerde H., die even was meegefietst, me op een kraai die heel mooi in het laatste zonlicht op een vuilnisbak zat, om te proberen voedsel uit een McDonalds-zak te veroveren:

Dat was weer een hele lading Suikeruniefoto's. Klik hieronder op het label 'Suikerfabriek' om al mijn berichtjes daarover onder elkaar te zien.

Morgen: blauwpaarse dakpannen.