Hazen

Vandaag zijn M. en ik meegeweest op jacht. Eigenlijk hou ik helemaal niet van jagen, maar het leek ons wél een hele mooie gebeurtenis om eens wat foto's van te maken.
We hebben een paar uur over de Groninger klei gelopen en heel veel hazen gezien. Gelukkig werden ze lang niet allemaal geschoten. Hier wat foto's.
M. heeft ook prachtige plaatjes gemaakt, die zet hij over een poosje op zijn weblog.





Een oude jager waar ik even mee sprak, zei: 'Zag je hoe die ene haas naar ons toe kwam rennen, zich toen vlak tegen de grond drukte, toen weer een stukje rende, zo'n beetje over de grond kroop, en toen toch weer met een grote bocht terug en tússen ons door? Zo'n haas schiet ik niet. Die mag ontsnappen. Daar neem ik mijn pet voor af.'
En hij nam inderdaad zijn groene pet even af.
En bij alle jagers merkte je zo'n respect voor de hazen. Soms bleef er een doodstil zitten tussen de bevroren ploegvoren, tot we er vlakbij waren, en dan werd er vaak geroepen: 'Laat deze maar zitten jongens!'



Toch schiet ik een stuk liever met een spiegelreflex.