Gratis fiets

Ik had een nieuwe fiets gekocht en daarom moest ik het oude exemplaar eigenlijk kwijt. Ondanks de loszittende spatborden, de afwezigheid van kop- en achterlamp, de versleten banden, de afbladderende lak en de kapotte kettingkast kon je er nog vrij redelijk op fietsen. Ik hou er niet zo erg van om nog bruikbare spullen weg te gooien, dus ik besloot om er gewoon een briefje op te plakken: GRATIS FIETS!

Met de oude fiets en het briefje op het zadel liep ik zojuist (rond 23.30) in het donker naar buiten, om de fiets ergens op de stoep achter te laten. Toch wel moeilijk: ik had vele kilometers met dit rijwiel gereden. Ik hoopte dat hij goed terecht zou komen.

Ik zag toevallig een groepje jongelui staan, dus ik zei: 'Willen jullie een fiets hebben? Helemaal gratis.'
'Je bent toch geen dealer of zo hè?' zei een meisje met een Duits accent.
'Nee man!' zei ik, 'ik heb een nieuwe gekocht en nu heb ik deze over!'
'Wieviel?' vroeg ze.
'Wat zeg je?'
'Wieviel geld?' vroeg ze - blijkbaar was het nog niet helemaal duidelijk.
'Niks. Je mag hem zo hebben.'
'Echt wahr?!'
Ze sprak een paar snelle onverstaanbare Duitse woorden tegen een jongen die er bij stond, die daarna de fiets van me aanpakte.
Ik haalde snel nog even het briefje van het zadel.
'Rij er maar even een stukje op - het is niet zo'n goede fiets meer en er zit geen licht op, maar hij fietst heel prettig' zei ik.
De jongen fietste tien meter en kwam heel tevreden terug.
Ik liep even later nóg tevredener naar huis.