18 October 2010

Gesmolten brander

Na ons zelfgemaakte 'Konijn, gebakken in een rozemarijn/port-saus met tamme kastanjes en jeneverbessen' leek het ons wel gezellig om nog even bij een vuurtje te zitten, dus we stookten de brander zo hoog op dat de vlammen er boven uit kwamen. Ideaal: een warm vuurtje maar toch heel compact, waar weinig hout voor nodig was.


Helaas bleek een half uur later, toen ik de brander wilde leegmaken en opruimen, dat de temperatuur boven de 660 graden (smeltpunt van aluminium) gekomen was:


De binnenste huls waarin het hout brandt was doormidden, verdwenen, gebroken en gesmolten.

Er zat dus niets anders op dan dat deel weg te gooien. Het buitenste aluminium vertoonde ook al scheuren (maar dat lag meer aan mijn constructie dan aan de temperatuur), dus ook dat heb ik weggegooid. Een wijze les. Van de volgende versie moet het binnenste deel van staal zijn (smeltpunt: anderhalfduizend graden). Ik ben er al mee bezig.

1 comment:

Maarten Westmaas said...

Toch nog best een verschil in smeltpunt tussen alluminium en staal. We moeten er ook maar eens een van spaceshuttle-keramiek gaan maken. Verder wil ik nooit meer ergens anders op koken.