Broccoli

Aan het begin van de middag had ik nog een rustig uurtje tijdens mijn expositie in de molen; de meeste bezoekers zouden later op de dag komen. Ik stond een tijdje te kletsen met de oude man die naast de molen woont.
We hadden het over palingvissen, over timmeren, over het illegaal vissen op platvisjes (bot) op het wad, over het houden van kippen om er mee naar tentoonstellingen te gaan, over het jagen op zeehonden zoals hij dat in 1950 deed, over het in bedwang houden van een molen bij harde wind, en natuurlijk over zijn tuin.
Zoals op meer plekken op het platteland heeft hij een aantal bakken met groente voor het huis staan, met een bakje om geld in te doen als je er iets koopt.
"Sla en bonen, daar verdien ik het meest aan", zei hij, half in het Gronings.
"Maar u bent toch vooral voor de aardigheid met de groentetuin bezig?", vroeg ik.
"Joa, dat is ook wel zo. Maar soms ga ik ook wel naar de groentehal hier in de buurt, en dan koop ik een heleboel bloemkolen voor twee kwartjes per stuk, en die verkoop ik hier dan weer voor 'n euro."
Ik was benieuwd of hij ook wel eens wat bijzonders probeerde te kweken, met zo'n mooie tuin achter zijn huis.
"Denkt u wel eens: laat ik dit jaar eens iets anders proberen, bijvoorbeeld eh... broccoli ofzo?", vroeg ik.
"Nee man," zei hij, "broccoli is voor intellectuelen, zeg ik altied moar..."